Hi, Ik ben Evelien!
Ik ben moeder van drie jongens (10, 8 en 7 jaar) en partner van Vincent. Sinds het moederschap merkte ik dat ik bepaalde dingen belangrijker ging vinden. Het vergrootte bepaalde kenmerken van mijzelf uit. Ik wilde orde op zaken heb, het huishouden op orde, leuk werk, gezellige activiteiten. Je weet wel, het ultieme huisje boompje beestje. Ik vond dat ik van alles moest, omdat dat het plaatje in mijn hoofd was. En toen ik het eenmaal allemaal had, bleek ik het totaal niet te trekken. Ik raakte overspannen.
Volle dagen werken, voor drie kinderen zorgen, een opleiding, sociale activiteiten. Ik werd er doodongelukkig van. Ik was moe, kreeg angsten, wilde er niet meer op uit, ging piekeren, malen en was constant aan het vluchten voor mijn gedachtes door tv te kijken en op social media te zitten. Ik negeerde al mijn lichamelijke en mentale klachten, want ik vond dat ik het gewoon ook moest kunnen. Het kwam niet eens in mij op om dingen anders aan te pakken. Ik was er fysiek wel voor mijn kinderen, maar in mijn hoofd was ik afwezig. Tijdens het voorlezen dacht ik zelfs nog aan mijn werk en voelde ik me gespannen en angstig.
In de afgelopen tien jaar heb ik mezelf door coaching en opleidingen steeds beter leren kennen. Ik kwam erachter dat ik mijn gedachten altijd zo serieus heb genomen, maar mijn gevoel totaal heb verwaarloosd. En ik kan je vertellen, leven vanuit je hoofd maakt ongelukkig. Ik heb geleerd om dicht bij mijzelf te blijven en te kiezen voor mijzelf. Om mijn leven in te delen zoals het goed werkt voor mij. Nu ik leef vanuit mijn gevoel, lukt het om gedachten niet serieus te nemen. En dit voelt licht en rustig! Het lukt me om te doen wat IK belangrijk vind, zonder om me heen te kijken wat een ander ervan zal denken. Het maakt me een vrolijke en lievere moeder. Doordat ik niet in mijn hoofd zit ben ik in het hier en nu, mentaal weer beschikbaar voor mijn gezin en vooral ook voor mijzelf.
Wat is typisch Evelien
🧠 Ik houd mijn thee alleen vast voor de warmte, drink hem bijna nooit op.
🧠 Als ik me zou laten diagnosticeren heb ik zeker AD(H)D (en alle onderstaande punten zullen dus herkenbaar zijn voor de ADHD’ers die dit lezen)
🧠 Heb 100 onafgemaakte projecten die ik zo nu en dan oppak.
🧠 Lees 10 ontwikkelingsboeken tegelijk, momenteel allemaal over autisme, non-dualisme en burnout.
🧠 Ik loop leeg op sociale activiteiten en laad op wanneer ik alleen ben.
🧠 Wil altijd meer dan ik lichamelijk en geestelijk aan kan.
🧠 Ik lach veel maar neem mijn werk uiterst serieus.
🧠 Ik luister al vanaf mijn 15e naar dezelfde muziek.
🧠 Ik houd van goede gesprekken (dan heb ik ineens heel veel focus, maar ben verder in het leven snel afgeleid).
🧠 Mijn coachgesprekken zijn altijd erg gezellig, waarbij ik ook dingen deel over mijn leven zodat jij niet de enige bent die zich kwetsbaar opstelt. Ook ik deel mijn gênante, gekke en moeilijke momenten, zodat je écht durft te voelen wat JIJ wilt en je niet sociaal gewenst gaat opstellen tegenover mij.
🧠 Ik ben heel impulsief!
🧠 Ik ben altijd in voor iets nieuws en snel op iets uitgekeken.
🧠 Ik handel intuïtief, thuis maar ook in mijn werk.
Mijn visie op herstellen
Herstellen is niet alleen maar een pauze nemen en op tijd naar bed gaan. Het is ook stoppen met een activiteit, terwijl je er nog middenin zit. Het is ook nee zeggen tegen dingen die je niet wilt doen. Het is voelen waar je lichaam behoefte aan heeft. Het is voor jezelf kiezen wanneer een ander jou misschien ook nodig heeft. Het is in gevecht gaan met je ego, omdat die niet wilt dat je veranderd. De verhalen in je hoofd doorzien en aanpassen om dat dit je niet meer dient. Herstellen is zo veel meer dan alleen een extra pauze nemen. Het is durven stil te staan en te voelen.
Durf jij het aan?
